Εκδόσεις

Γιώργος Δέρπαπας

Έργα από τη Συλλογή Γ.

Βογιατζόγλου

20 Οκτωβρίου 2014 24 Ιανουαρίου 2015 

Όταν ο Δέρπαπας πρωτοεμφανίζεται δημόσια στον εικαστικό χώρο σε Γερμανία και Ελλάδα τη δεκαετία του ́601, δηλώνει με τα έργα του κατ ́αρχήν μια ιδιάζου- σα για την εποχή προσκόληση στα παραδοσιακά μέσα απεικόνισης: τη ζωγραφι- κή, το σχέδιο με πενάκι και σινική μελάνη, τις χαλκογραφίες, τις λιθογραφίες. Τα αιτήματα της πρωτοπορίας για νέους τρόπους έκφρασης -όπως έργα χώρου, επιτελεστικά έργα, κ.λ.π.- τον αφήνουν, απ ́ότι φαίνεται, παγερά αδιάφορο. Αυτό που επιχειρεί στις πρώτες του συνθέσεις -κατά το πλείστον ασπρόμαυρες- είναι να συλλάβει την ατμόσφαιρα του σουρεαλισμού, ειδικά του Νταλί, και να την συνυφάνει με την άγρια γραφή των γερμανών εξπρεσιονιστών, τη ρευστότητα της γραμμής του Van Gogh και τη σχολή «φανταστικού ρεαλισμού» της Βιέννης.