Εκδόσεις

Η έκθεση πέντε καλλιτεχνών της νεότερης γενιάς με έργα τους από τη Συλλογή Γιώργου Βογιατζόγλου διατυπώνει το ερώτημα πού βρίσκεται το κέντρο; Σε μια εποχή συνεχών ανακατατάξεων και ρευστότητας τι θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως κέντρο; Κατά πόσον η τέχνη, η οποία κατακλύζεται όσο ποτέ από εικό- νες και πράξεις (εφήμερες ή μη), αναζητεί ή δύναται να βρει το κέντρο της; Τα πράγματα μοιάζουν να πηγαίνουν όπου πηγαί- νουν με μόνο ακριβώς γνώμονα το να πηγαίνουν.

«Η αυθεντική τέχνη γνωρίζει την έκφραση του ανέκφραστου, το κλάμα που του λείπουν τα δάκρυα», σημειώνει στην Αισθητική θεωρία (1970) ο Theodor W. Adorno. Θα μπορούσαμε ίσως να αισθανθούμε σ’ αυτή την συγκλονιστική διατύπωση το μέγεθος του κλάματος που φτάνει ως τις μέρες μας; Και να διακρίνουμε το κέντρο στην απουσία των δακρύων; 

Θάνος Σταθόπουλος